Na czym polega badanie zeza?

Mimo, że często od razu dostrzegamy u kogoś obecność zeza, to do określenia jego stopnia niezbędna jest specjalistyczna diagnoza. Najbardziej klasyczną metodą jest badanie synoptoforem. Spokojnie, to nic strasznego! Cała procedura polega na obserwowaniu dwóch różnych obrazków w dwóch obiektywach synoptoforu. Jest to badanie krótkie i ciekawe.  Wielkość zeza możemy zbadać również na krzyżu Maddoxa, skrzydle Maddoxa i listwie pryzmatycznej. 

Warto poddać się takiemu badaniu, bo nie wszystkie zezy są jawne. Często nawet nie podejrzewamy, że pomimo prosto ustawionych oczu możemy mieć problem z zezem ukrytym. Taka nieświadomość prowadzi do poszukiwania przyczyn problemów z koncentracją, z czytaniem, pisaniem i szybkim męczeniem się  poza układem wzrokowym czyli NIE TAM, gdzie się one właśnie znajdują. 

Trening ortoptyczny jest jedynym sposobem zabezpieczenia się przed przejściem od stanu zeza ukrytego do zeza jawnego. Poza tym znacznie poprawia  u tych osób sprawność, wydajność i komfort pracy wzrokowej. 

Czym się różni niedowidzenie funkcjonalne od organicznego?

Niedowidzenie to stan obniżonej ostrości wzroku, której nie można skorygować przy pomocy odpowiednich okularów, ponieważ proces wyłączenia oka z pełnego użycia przebiega w korze mózgowej. Obniżona ostrość wzroku spowodowana została nieprawidłową stymulacją wzrokową we wczesnym dzieciństwie z powodu wadliwej budowy lub czynności oka.

Niedowidzenie organiczne to takie, które wynika z wad i nieprawidłowości  w budowie układu wzrokowego np. zaćma, jaskra, opadnięcie powieki.

Niedowidzenie funkcjonalne (czynnościowe) występuję bez organicznej przyczyny. Jest związane z występowaniem zeza lub dużo większej wady wzroku w jednym oku niż w drugim. 

Bardzo ważne jest, by we wczesnym etapie życia wykryć nieprawidłowości i je leczyć, a wady wzroku korygować, gdyż z biegiem czasu przywrócenie prawidłowej ostrości jest coraz trudniejsze, a nawet niemożliwe. Okres krytyczny przypada ok. 4 miesiąca życia, jeśli nieprawidłowości utrzymują się od urodzenia do tego momentu, później będzie bardzo trudno o przywrócenie widzenia do normy. Niedowidzenie funkcjonalne (spowodowane zezem, wadą wzroku) najczęściej występuje poza okresem krytycznym, co daje szansę na wyleczenie.

Zaburzenia wzroku, których rodzic często nie zauważa u swojego dziecka i ich wpływ na naukę.

Często dzieje się tak, że nikt nie wie, że dziecko ma wadę wzroku. Ono samo może nie zdawać sobie z tego sprawy, bo myśli, że wszyscy tak widzą, natomiast rodzic sądzi, że jakby dziecko źle widziało, to na pewno by o tym poinformowało rodziców. 

Tymczasem badania naukowe dr Natalii Adamczak, która zajmuje się parametrami wzrokowymi u dzieci ze zdiagnozowaną dysleksją, mówią, że dzieci nadwzroczne, które nie noszą okularów z reguły nie lubią książek i nauki w ogóle, preferują zajęcia niezwiązane z patrzeniem na bliż. Na lekcjach dzieci te nie potrafią dłużej skupić uwagi na zagadnieniach, są podirytowane. Jest to dysfunkcja, która może wpływać na mylne zdiagnozowanie między innymi dysleksji. Dlatego tak ważne jest przy diagnozie dysleksji pełne badanie funkcji układu wzrokowego.